Opdat wij niet vergeten |
Gedicht: “Een litteken”door Bram van der Steen Ik heb een litteken het gaat nooit meer weg dat litteken komt door de oorlog toen ik in een tuin stond op de uitkijk naar de vijand Als ik die zag moest ik schieten vreselijk ik lig er nog wakker van of krijg nachtmerries dan ben ik helemaal bezweet ik vind dat erg lastig het gaat nooit meer weg dat vind ik nog het vervelendst Maar het is ook goed dan blijf je er aan denken dat je het niet meer vergeet het wordt wel minder Maar het gaat nooit meer weg. |
|