Opdat wij niet vergeten

Toespraak bij dodenherdenking 4 Mei 2002

Door Wethouder van de Wassenberg, namens gemeente Sint Michielsgestel.

Namens het gemeente bestuur heet ik van u harte welkom bij deze dodenherdenking 2002. Een bijzonder welkom aan twee Oud-strijders die hier nabij de Dungense brug, hun plicht deden tijdens de Meidagen van 1940, dhr. Scheele en dhr. Luteijn.

Ook een woord van bijzonder welkom aan de nabestaande van de gesneuvelden Nederlandse militairen. Nog meer nabestaanden hadden hier vanavond graag willen zijn, maar het is vanwege lichamelijke gesteldheid niet mogelijk.

Namens hen, zullen bloemen aan het monument worden gelegd. Zij zijn in gedachten hier bij ons en wij bij hen.

Op 5 Mei 1970 werd dit monument onthuld ter nagedachtenis aan de gesneuvelden op de Poeldonk. Dank zij de inspanning van de heer Schuurmans, hebben deze gesneuvelden dit jaar een naam gekregen.

Majoor Döbken, Soldaat van Dam en Soldaat van Lenten. Zo meteen zal deze plaat met waarop deze namen staan worden onthuld.

“Wij zullen hen met ERE herdenken”

Wij hebben nog steeds iets te zeggen. Er is een veel gebruikt citaat dat luidt als volgt: "Je moet weten, je bent niet dood, je bent pas dood als wij je zijn vergeten." Dat geldt voor overledenen, die in eigen familie en vriendenkring in ere worden gehouden.

Dat geldt ook op bijzondere wijzen voor hen die tijdens ‘n oorlog zijn gedood. Ze houden hun betekenis voor de gemeenschap, voor het hele volk, voor de natie, en voor de wereld waarin wij leven. Het is een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid, om de doden te gedenken, om te voorkomen dat we de verschrikkelijke oorlogen alsmaar weer moeten overdoen.

De herinnering aan de oorlog 1940 -1945 neemt af. Jongeren weten er nog maar weinig van. De ouderen die de oorlog aan den lijven hebben ondervonden, weten er nog alles van.

Het is niet aan de orde om hier over te strijden, door enerzijds te zeggen, de oorlog is voorbij, houd daar maar over op of daar integen, je moet weten over de oorlog.

Het zinloze doden van onschuldige gaat door tot op de dag van vandaag. Als men zich niet de oorlog van 1940-1945 herinnert, laat men in ieder geval oog hebben voor de oorlogen die nu nog steeds slachtoffers maken.

Want wie zich het verleden niet herinnert, is gedoemd het over te doen. En als er een les getrokken kan worden uit het doordenken van de gevallenen, is het dat zij ons zeggen, voorkom dat er ooit nog een oorlog komt.

Zet je in om het zinlozen doden en moorden en het vernietigen te stoppen.

De doden hebben ’n verhaal dat niet verjaart, hun verhaal is nog steeds actueel en voor betekenis van vandaag.

We gedenken vanavond ook hen, die wel de oorlog overleefd hebben, maar nog altijd de littekens uit die jaren meedragen. Voor hen is de oorlog nog steeds niet voorbij. Te vaak, wordt aan hen voorbij gegaan.

Nog dagelijks met vooral in de nacht lijden talloze mensen met verschrikking van de oorlog. Ook deze pijn is niet verjaart.

Nadat de heer Scheele nog het woord tot u gericht heeft, verzoek ik de heer Scheele en de heer Luteijn, de namenplaat op het monument te onthullen.

Met dank aan Wethouder W. van de Wassenberg.