Opdat wij niet vergeten

Toespraak en voorgedragen gedicht door de heer Jan Sanders

Namens buurtvereniging De Poeldonk wil ik een woord van dank uitbrengen aan de hier aanwezige oud-strijders en hun overleden strijdgenoten. Zij hebben in deze buurt vreselijke momenten meegemaakt. Na de oorlog was er geen ruimte voor herdenken en erkennen. Wegdrukken bleek ook een vorm van verwerken. De tijd was er misschien nog nier rijp voor. Het herinneringsmonument aan de Poeldonk, hier in de tuin van de fam. Schuurmans,heeft lang op zich laten wachten. Op 22 februari dit jaar, 2006 dus, ontvingen de hier aanwezige oud-strijders het Mobiblisatie-Oorlogskruis voor hun verdiensten: een late erkenning.

De Indiëgangers zullen zich hierin herkennen. Hun ervaringen in Indië waren afschrikwekkend. In stilte kwamen ze terug in Nederland waar zij op eigen kracht hun plaats in de samenleving weer moesten zien op te pikken. Ook voor hen kwam de erkenning laat.

Deze mooie lenteavond en de frisse kleuren in de natuur doen het koude, sombere weer van de afgelopen weken snel vergeten. Hoe mooi verschillende kleuren ook kunnen zijn, in het volgende gedicht van Louis Schröder staat juist de eenheid van kleur centraal. Verschillen die vaak helaas negatieve gevolgen hebben, worden er witgewassen. Zoals de vrijheid van vandaag contrasteert met de oorlog van toen, zo contrasteert het gedicht met het weer van vandaag. Het gedicht heet: Midwinter.

MIDWINTER

Toen alles wit was op die dag
Was ook het hard geluid bevroren,
De wereld had haar stem verloren,
Onmondig, als bij toverslag.

Toen alles wit was op die dag,
Het vuil, dat mensen achterlaten,
Was weg, verdwenen van de straten,
De sporen van het wangedrag.

Toen alles wit was op die dag
Vervielen bouwvallen en krotten,
De scheidingslijnen, overschotten,
De voorraad die te rotten lag.

Toen alles wit was op die dag
Was ook het kleurverschil verdwenen,
Een zuiver licht was er verschenen,
Eén natie maar en ook één vlag.

Toen alles wit was op die dag,
Ik zag geen tanks en geen kanonnen,
Het leek, God was opnieuw begonnen,
toen ik die andere wereld zag.

Louis Schröder
(In de bundel “Hoog Zomer” [!] )