Opdat wij niet vergeten

Onderhoud monument en tuin.

Het was ongeveer in het begin van maart 1970 toen enkelen bestuursleden van vereniging VeViVo (Vereniging tot Viering van Volksfeesten) bij onze ouders aankwamen met de vraag, of zij medewerking zouden willen verlenen voor het oprichten van een oorlogsmonument. Zij wilde dat omdat vlakbij deze locatie, op de 12^e mei 1940, een zware strijd is geweest met de Duitse motorverkenningseenheid. Drie Nederlandse en acht Duitse militairen zijn bij dat treffen gesneuveld.

VeViVo bestuursleden kwamen dan ook uitleg geven over de bedoelingen betreffende het oprichten van het oorlogsmonument en wat daar aan vast zat betreffende de daar aan verbonden toekomstige herdenkingen die er dan jaarlijks zouden moeten plaatsvinden.

Nadat mijn ouders op de hoogte ware gebracht gaven zij hun volledige medewerking voor het oprichten van het oorlogsmonument. Tevens stelde mijn ouders een stukje grond daarvoor ter beschikking t.b.v. het monument. Het VeViVo bestuur kon vanaf dat moment beginnen met het oprichten van het oorlogsmonument.

Voordat het oorlogsmonument er stond (dus voor 1970) was het stukje grond rondom het monument in gebruikt om diverse groenten op te telen. Langs de slootkant stond een haag van rode bessenstruiken zodat het stukje grond toen geheel in gebruik was.

Nu er een monument op dat stukje grond kwam te staan en er herdenkingen zouden gaan plaatsvinden moesten er flinke aanpassing plaatsvinden. Het stukje groentetuin moest nu veranderd worden in een mooie bloementuin met ook een stukje gazon. Dat gazon is nodig om de organisatie en genodigden zoals gemeente afgevaardigden, koor, het gilde, enz. enz. tijdens de herdenkingen een goede plaats te kunnen aanbieden.

Er werd gekozen voor veel winterharde bloemenplanten waarvan enkelen ongeveer begin mei in bloei zouden moeten staan. Ook rozen moesten er komen en de tuin zou ieder voorjaar met zomerbloemen worden aangevuld. Daardoor zou de tuin het gehele jaar door een mooie fleurige tuin zou zijn rondom het monument. Het aanleggen van de tuin moest snel gebeuren, omdat op 5^e mei de eerste herdenking zou plaatsvinden en tevens zou het oorlogsmonument worden onthuld door de burgemeester Baron van Voorts tot Voorts.

Het onderhoud gebeurde door al die jaren heen door vader Toon en zijn zonen. Het gazon maaien moest eerst met zo’n gazonmaaier die je zelf moest duwen, dat was zwaar werk omdat de oppervlakte wel wat groot is. Daarna hadden wij een gemotoriseerde grasmaaier waar je stevig achteraan moest lopen, maar nu kun je meerijden op de grasmaaier wat heel gemakkelijk is geworden.

De tuin moet het hele jaar door worden bijgehouden. Er moet regelmatig geschoffeld worden, de struiken en boompjes moeten worden gesnoeid, graskanten worden regelmatig afgestoken. Het monument moet enkele keren per jaar schoon gewassen worden en de letters (opschrift) moeten zo nu en dan opnieuw duidelijk leesbaar worden gemaakt. Ook de sloot en de slootkanten worden regelmatig gemaaid, dat gebeurt met de zeis.

Ook mollen moeten op tijd uit de tuin gevangen worden, anders wordt het grasveldje in korte tijd omgewoeld. Bij langdurige droogte moet er worden gesproeid. In het najaar gaat er compost tussen de bloemen en over het gras en in het voorjaar wat kunstmest.

Het bijhouden van deze tuin is dus een heel intensief werk wat het gehele jaar door moet gebeuren om het mooi en netjes te houden nabij het monument. Dit alles is natuurlijk een grote hobby van ons waar wijzelf ook van genieten.

In 2002 hebben we een grote verandering aangebracht in onze tuin. Dit had te maken met de plaquette waar de namen van de drie Nederlandse gesneuvelden militairen op staan vermeld. Ik had deze aangevraagd bij de gemeente Sint-Michielsgestel, zij hebben hun volledige medewerking hieraan gegeven.

Op 4 mei 2003, hebben wij door de Oud-strijders de heren Piet Luteijn (94 jaar) uit het dorpje Schoondijke en de heer Jan Scheele (85 jaar) uit Zaamslag een boompje (Hanedoorn) laten planten. Dit ter herinnering aan het feit, dat zij hier herdenkingen hebben bijgewoond en bloemenlegging hebben gedaan. Jammer dat de heer A.D. Goedegebuure er niet meer bij kon zijn, v.w zijn gezondheid. Maar in gedachten hebben deze twee heren, ook mede namens A. D. dit boompje geplant. (zie fotogalerij)

Het weer was op deze dag bijzonder goed en de zon scheen die dag overvloedig. De twee oud-strijders hadden geen moeite met het boompje planten. We hadden mooi de gelegenheid genomen om deze twee vitale tuinmannen te fotograferen.

Wij hadden zelf nog een tweede boompje, een Meidoorn geplant. Deze bloeit als het weer meewerkt in het begin van de meimaand.

Dit alles om de tuin rondom het monument mooi te houden voor de toekomst.

Ieder voorjaar rond april, mei is alles weer netjes in orde gemaakt. Er worden afspraken met het organiserende “Oranje Comité”. Al sinds 1970 hebben wij onze medewerking gegeven aan diverse uitvoerende verenigingen.

Gemeente Sint Michielsgestel laat ons regelmatig een blijk van waardering weten voor al de werkzaamheden aan en rondom het monument en voor de goede medewerking. Wij stellen dat zeer op prijs.